Alametler belirdi!

YORUM | M. NEDİM HAZAR

Bir ara şöyle bir şey yazmıştım:

“17/25 yolsuzluk operasyonlarının hemen ardındaki günler. Gazetede her pazartesi yazarların katıldığı yayın toplantıları oluyordu. Pek çok yazar ile beraber Mahçupyan da sıkı şekilde bu toplantıya katılanlardandı. Bir gün yeni yolsuzluk dosyaları ile ilgili tartışmalar yaşanırken, bir hakim dostunun cümlelerini nakletti. Dostu ona demiş ki, ‘Bu adamlar 10 yıl daha burada, ona göre davranmak lazım’.” (BKZ: Bak şu konuşmayana başlıklı köşe yazısı)

Benim için şaşırtıcı olan Mahçupyan gibi entelektüel haysiyetine yakından şahit olduğum, ülkenin ender münevverlerinden birinin bu ikaza uyup, yaklaşık on yıl boyunca bu strateji ile hareket etmesi, yazılarına ona göre yazmasıydı. “AK Parti Cemaat’e karşı normatif hukuk uygulamıyor” tespitini normal gösteren yazıları halen duruyordur iktidar medyasının arşivlerinde.

BU YAZIYI YOUTUBE’DA İZLEYEBİLİRSİNİZ ⤵️

Kılıçdaroğlu’nun devlet bürokrasisini uyaran ve yapılacak olan kanunsuzluklarda, sadece emri verenin değil, uygulayanın da sorumlu tutulacağını açıklayan videosu, bahsi geçen 10 yılın artık tamamlandığını gösteriyor.

TÜGVA kepazeliğinden istifa eden generallere, Büyükada rıhtımından Sedat Peker’in açıklamalarına kadar hemen her gelişmeyi bu zamanlama bağlamında değerlendirmek gerektiği kanaatindeyim.

Evet, 10 yıla yakını tamamen totaliter rejim hasretiyle yapılan hukuksuzluklarla geçen ve ülkeyi artık tamamen bitirme noktasına getiren Tayyip Erdoğan merkezli siyasal İslam rejiminin sonuna gelmiş bulunuyoruz sevgili okur.

Sayısız alameti var bu eşiğin.

Bundan sonra ne tür bir gelişme olursa olsun iktidar artık kontrol edemeyecek, daha da batıracak, batırdıkça daha çok hata yapacak, hata yaptıkça daha zalimleşecek filan.

Hani denir ya, “Gecenin en koyu zamanı, sabahın en yakın zamanıdır” diye.

Ülke ne tür bir sabaha uyanır bilemiyorum lakin, gecenin en koyuluğunu yaşamaya bu kış başlayacağız.

Bunu isterseniz sosyoloji, isterseniz siyaset bilimi, isterseniz de manevi okumalarla yapın fark etmiyor.

Hepsi aynı kavşağa çıkıyor emin olun.

Bu sebeple siyasetteki herkesin bir çekincesi var. Erdoğan’ın iktidarı bırakmaması için her şeyi göze alacağını çok iyi biliyorlar.

Kılıçdaroğlu bir şekilde bunun önünü almaya çabalıyor.

Bu değişimin hemen olacağını iddia etmiyorum elbette.

Ancak şöyle bir kişisel örnek verebilirim.

15 Temmuz sonrasında, sayısını aklımda tutamayacağım kadar eski arkadaş ve dost bildiğim insanlar selamı sabahı kesti benimle.

Ve biliyor musunuz aslında şanslıydım. Bazı arkadaşlarımı, bu eski dostlar ihbar filan ettiler.

Bunlar yarın nasıl yüzümüze bakacak filan diye düşünürken, bugünlerde ufaktan kıpırdamaya başladı bu güruh. Vaktiyle farklı motivasyonlar ile zalime ses çıkaramayanların bugünlerde ufaktan tornistan durumları da beliren alametlerden biri emin olun.

Hala telefonumda duran öyle ilginç mesajlar var ki. Bir tanesi şöyle mesela: “Kardeş, seni severim biliyorsun, ancak durumları da biliyorsun, numaranı engelliyorum lütfen yanlış anlama…”

Sol görüşlü, hatta kendini inançsız olarak tanımlayan bir yönetmen dostumun mesajı mesela:

“Sevgili Nedim, nasılsın? Bir şeye ihtiyacın var mı? Biliyorum senin mahallendeki İslamcılar şimdi senden cüzzamlı gibi kaçıyordur. Lütfen yapabileceğim bir şey olursa söyle…”

Telefonumu silen, yolunu değiştiren, bırak hal hatır sormayı tanımazlıktan gelen, utanmadan laf çakan, hakaret eden, arkamdan sallayan iktidar yalakalarının haddi hesabı yok maalesef. Ve maalesef ben bir dönem bu insanları dost filan bellemişim.

Vaktiyle gazeteci olması için elimden geleni yaptığım, sinema alanında ilerlesin diye yardımcı olduğum bir hanım kardeşimiz mesela. Hiçbir diyaloğumuz olmadığı halde sosyal medyada engellemişti beni.

Elbette anlayabildiğimiz bu hareketleri unutmak mümkün değil onu da söyleyeyim.

Rahmetli Aliya gibi deriz biz de: “Affederiz elbette ama unutmayız asla!”

Söyleyelim yani…

Türkiye'de bu haberi engelsiz paylaşmak için aşağıdaki linki kopyalayınız👇

4 YORUMLAR

  1. Hamasi ve duygusal coskunlugunuzun eseri, hislerin akl-ı selimden önde olduğu, an itibariyle hiçbir hakiki faydası olmayacak sadece egzoz işlevi gören bir yazı daha olmuş Nedim Bey. İki dinleyip bir söylemekte fayda var. İnsanlar işkencede inlerken sizi bir hanım kardeşiniz engellemişmiş… çok da dokunmasın.. gaz ile olmuyor bu işler.. söyleyelim yani..

  2. Hayır kardeşim, bugüne kadar çok affettim ama bu kez değil. Affetdikçe dönüp “diş kirası” istediler. Fırsat bulunca tekrar zulmettiler. Af için tövbe gerekir. Bunlarınki tövbe değil “firavun imani”. Çünkü Kızıldeniz kapanıyor. Bu kez “üzerlerine toprak örteceğim”.

  3. Esasen ana konu, elimize imkanın geçtiği vakit konuşulacak/düşünülecek şeyleri elimizde imkan yokken çok konuşmak sadece elimizi zayıflatır. Allah’ın günleri döner durur insanlar arasında. Herkes, “vakti geldiğinde” başa düşeni yapmakta özgür. Fakat bugün yapılacak işler listesinde bu tür hamaset edebiyatı son sırada bile değil. Bugün düşenin yarasına/yanıbaşına/yararına koşalım. Laf/hamaset yazısı yerine pozitif icraat üretelim, bugün. Sonrasına günü gelince bakarız. Hakiki Mağdurlar, Mazlumlar, Mahpuslar bizim hamasetimize sarılıp ayakta kalmamızla değil; kendilerine, eşlerine, evlatlarına, yakınlarına uzatılan el ile mutlu olabilir, acısını hafifletebilir. Dahası el yetmez, gönül uzatmak lazım.

    Soru: Her mukim ailemiz, kamplarda kalan kaç aileyi ne sıklıkta alıp götürüp evinde bir haftasonu geçirtip, sıcak çorbasını paylaşıyor? Organize gayretler var deyip kenarda kalıp hamaset ucuz.

    Bu basit örnek. Bunun gibi gizli ve açık ayrı ayrı müsbet hareket peşine düşülmeli. Yapılmamışsa bizzat herkes bunları yapmalı.

    An itibariyle Nedim Bey’in yazısından da birçok yorumdan da kamunun istifadesine açık kısım çok az. Bana ne Nedim Bey affedermiş etmezmiş unuturmuş unutmazmış… herkesin özgür vereceği gelecek zaman çekimli bir karar. Bugün biz neredeyiz soru bu.

YORUM YAZIN

Lütfen yorumunuzu yazın
Lütfen isminizi girin