YORUM | BEKİR SALİM
Gazetelerimizin arşivlerini de sildikleri için, sürecin tâ başında söylediğim bu şiiri kayıtlara geçsin diye tekrar paylaşıyorum. Usandım dememe bakmayın; biz son nefesimize kadar sevmeye, sevilmeye, insanlara faydalı olmaya devam edeceğiz inşaallah…
Dost, bağımı talan etti; hasâretten usandım.
Yaktı bu cism ü cânımı, hararetten usandım.
Ya sabır ver, ya bir çare, ey sâhibel gureba,
Bu kadar yalan, iftira, hakaretten usandım.
Ben de aciz bir kulunum, sevgide haddi aştım.
Ehl-i îmân vefi olur deyip peşinden koştum.
Günah işlediysem affet, gene bahtına düştüm.
Derdimi dert bilmezlere şikâyetten usandım.
Nasıl bir cinnet hâlidir; dostu düşman seçerler,
Farkında bile değiller; kime savaş açarlar.
Üç kuruşluk dünya için ukbadan vazgeçerler,
Bu zavallı, bu kör kütük cehaletten usandım.
Bir gün gelir havayı da suyu da çok görürler
Niye bilmem özlerinde böyle bir hak görürler.
Bu kafayla, akı kara karayı ak görürler.
Meleği şeytan gösteren siyasetten usandım.
Salim der, merhamet eyle, bana gazapla bakma.
Bu dünyada yandırsan da öte tarafta yakma.
Mutlak âdil olan sensin, hakkım varsa bırakma,
Ben, üç beş fani elinde adâletten usandım.
