‘Kardaş ne şekil teröristsiniz siz?’

YORUM | NACİ KARADAĞ

Olay aynıyla yaşanmıştır…

Dağlarda 7 yıl örgüt ile beraber savaştıktan sonra erken emekli olan bir PKK’lı, yol kontrolü esnasında yakalanıp hapse atılmıştır. Yurt dışına çıkıp erken emekliliğin tadını çıkarmak isteyen militan, bir süre hapishanede kaldıktan sonra, içeri gelen tutuklu profillerinde hızlı bir değişim görür.

Birkaç hafta önce yaşanan darbe girişimiyle hız kazanmıştır bu profil değişimi.

Koğuştaki demografi de hızlıca değişime uğramaya başlamıştır. Artık eskisi kadar boğucu gelmemeye başlamıştır ortam.

Yeni gelenler enteresan insanlardır.

Açıkçası başlarda oldukça mesafeli duran eski gurup ve yeni gelenler, mahpusluğun verdiği kader birliği ile bir süre sonra ister istemez yaklaşırlar.

Ve bir gün şöyle bir muhabbet geçer iki kişi arasında:

-Kardaş anlamıyorum, yardımcı ol biraz. Tamam; ben dağda 7 yıl savaştım da siz ne alaka? Çözemiyorum… Size yönlendirilen suçlama nedir?

-Terörist ve darbeci…

-Kaç kişisiniz?

-Bu hapishanede mi, bilmiyorum. Genel olarak da tam olarak bilmiyorum ama yüzbinlerce diyebilirim (İçişleri bakanı aylar sonra soruşturma yapılanların sayısını 500 bin olduğunu açıkladı)

-Oha! Yüz bin üyeli terör örgütü mü olur be! Ordu bu, yıkamayacağınız devlet yoktur ki sizin?

-Biz yıkmayı değil yapmayı biliriz. Yıkmak bizim hamurumuzda olmaz. Hatta bize bugün bunları reva görenler düne kadar bizi yumuşaklıkla, sert olmamakla itham ederlerdi.

-Sen hiç keleş kullandın mı?

-Elime askerlik hariç silah almadım ki! Bir öğretmenim ben, aradan beş bin yıl geçse de parmaklarım tebeşir kokar benim.

-Tek mermi sıkmadan terörist oldunuz yani. Oh ne ala memleket! Bu işler bu kadar kolay mı ya?

-Malesef öyle.

-Peki ne yaptınız ki terörist oldunuz?

-Bilmiyorum ama biz mesela okul açtık. Eğitimi öncelik olarak gördük.

-Okul açan teröristler ha!

-Sadece okul değil, dershane, hastane, kültür merkezi, üniversite filan…

-Bunlar mı terör suçları…

-Yaptıklarımız bunlar.

-Kimimiz okuduğumuz gazeteden dolayı buradayız, kimimiz öğretmenlik yaptığımız okul, öğrenci yurdu, yardım derneği… Böyle yani…

-Bu işte bir terslik var ama çözemedim…

-Kimse çözemez, çünkü düşmanlık ve nefretten başka mantığı yok bize yapılanların.

-Benim anladığım şu; zalim olan bir yapı, dün solcuları, önceki gün Kürtleri, Alevileri eziyordu, bugün de sizin sıranız gelmiş sanırım…

-Öyle de diyebiliriz…

Diyalog böyle… Uzayıp gidiyor tabi ama benim vurgulamak istediğim husus şu;

Dünyanın hiçbir terör örgütü okul, üniversite, dershane, hastane açmaz. Hiçbir terörist halkı eğitmek için uğraşmaz…

Elbette yapılan bu korkunç yanlış ve kıyım bir gün duracak, belki tersine dönecek ama galiba verilen hasar hiçbir zaman onarılamayacak…

Geçmişler olsun Türkiye!