Para suyunu çekti, Türkiye genelinde bir çok kamu yatırımı ‘tasarruf tedbirleri’ kapsamında durduruldu. Devletin kendi arazisinde kiracı olduğu Bilkent Şehir Hastanesi de bunlardan biri. Hastanedeki eksiklikler bir türlü tamamlanamıyor. Yön tabelası olmadığı için hastalar, devasa binalar arasında oradan oraya koşturuyor. Bazı günler ‘gazlı bez’ bile bulunamıyor. Doktorlar ise ‘çöp’ asansörlerini kullanmak zorunda!
Bilkent Şehir Hastanesi için AKP’li Recep Tayyip Erdoğan, ‘zirve’ ifadesini kulanmıştı. Ancak aradan geçen bunca zamana rağmen hastanenin eksikleri kapatılamadı. Cumhuriyet Gazetesi’nin haberine göre hastaneye gelenler, yön tabelası yetersizliğinden dolayı otopark alanından başlayarak yolunu bulmakta güçlük çekiyor.
DOKTORLAR ÇÖP ASANSÖRÜNÜ KULLANIYOR
Sorun yaşayanlar sadece hastalar değil. Doktorlar, koca koca binalar arasında günde 20 bin adım atmak zorunda! Gazeteye konuşan bir doktor, kendini havaalanında gibi hissetiğini, genel yönetim ve enfeksiyon yönetiminin zor olduğunu anlatıyor. Bir başka doktor ise “Bir ameliyat için kendi bölümünden ameliyathaneye gidiş geliş sırasında beş buçuk kilometre yürümüşüm.” diyor. Asansörlerin bozuk olduğunu, çalışan asansörlerin de her katta durduğunu belirten doktorlar, çöp ya da yemek asansörünü kullandıklarını ekliyor. Doktorlar, şehir hastanesine geldikten sonra bilimsel çalışma sayılarının da yarı yarıya düştüğünü ifade ediyor.
GÜNEŞ IŞIĞINA HASRETLER
Sağlık personellerinin çalışma koşullarının göz önüne alınmadığı hastanede, morg bölümü güneş alırken bir alt katındaki pataoloji bölümü çalışanları, mesaisini güneş görmeden tamamlıyor. Hastanede personel odalarının çoğu güneş ışığından mahrum. Hastane kampusu içinde hizmete açılmayan binalar mevcut. Hastaların yürüdüğü yollar arasında inşaat çalışmaları devam ediyor.
KALP HASTALARI İKİ AYDIR BEKLİYOR
Sağlık çalışanları, gazlı bezin bittiği durumları gördüklerini anlatıyor. Hastalar, ameliyat öncesi giymek zorunda oldukları varis çorabını kendilerinin aldığını söylüyor. Kalp kapakçığı ameliyatı olmak zorunda olan hastalar ise iki aydır beklemede. Hastanelerdeki en önemli sorunlardan biri de liyakat! Doçentlikte beş yılını doldurduktan sonra yeni kurulan üniversitelere atanıp bir günde profesör olan ve “uçan profösörler” olarak bilenen hekimler, hastane yönetiminde.
