AKP’ye mırıldanarak da olsa muhalefet ederek yola çıkan ama 15 Temmuz’dan sonra başka yol göremeyip yeniden AKP’ye demirleyen Karar Gazetesi bir anket yayınladı. Gazete, ankete dayanarak “Türk halkının umutlu ve hayatından memnun olduğunu” ileri sürüyor.
Türk lirası zamana yayılmış devalüasyon gibi dolar karşısında en değersiz günlerini yaşarken… Ülkenin güvenliğinden sorumlu Türk Silahlı Kuvvetleri, Atatürk’ü anma törenlerini güvenlikle gerekçesiyle iptal etmişken… Bir yılda binden fazla sivil, toplu katliamlarda hayatını kaybetmişken… halkımızın keyfi yerindeymiş.
Yandaş medya, helyum gazı etkisi yapsın diye kurgulandığını artık gizleme ihtiyacı duymuyor. Yeter ki vatandaş gülsün, düştükleri durumun hiç önemi yok. Ama yazının konusu bu değil. Başlığa çekip manipüle ettikleri ve muhtemelen bu sonuçlar çıksın diye yapılan ankette bile aslında hoşlarına gitmeyecek veriler sırıtıyor.
YÜZDE 65 MEMNUN, YA DİĞERLERİ?
Bir rivayete göre yalan, kategorilere ayrılırken yalan, kuyruklu yalan ve istatistik diye üçe ayrılıyor. Anketlerin nasıl yönlendirme ve uyutma aracına dönüştüğünü en iyi Türkiye toplumu biliyor. Karar’ın anketinin de her satırından bu çaba dökülüyor. Üstüne, muhalefet edenin soluğu cezaevinde aldığı gerçeğini de koyarsak sonuçları yorumlamak daha kolay olacak.
Buna rağmen anketi başka bir gözle okuduğunuzda ortaya çıkan tablo onlar adına ürkütücü. Yalan söylerken doğrunun bir kısmı ağızlarından kaçmış. Bu şartlarda dahi ‘hayatımdan memnunum’ demeyen yüzde 35 var. Gerçek ankette bu oran hangi seviyede çıkardı, tahmin etmek zor değil. Gazete, geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 9’luk düşüşü “rakamların birbirine yakın olması dikkat çekti” şeklinde veriyor. Yüzde 74’ten 65’e düşüşün ne demek olduğunu anket işinden az biraz anlayana sorabilirler. Tabii işlerine gelmiyor. Normal bir ülkede bu oranda bir değişiklik “Acaba ne yanlış gidiyor?” sorusunu sordurur.
YÜZDE 13 ‘DARBE SANAL’ DEMİŞ
Ankete göre katılımcıların yüzde 13’ü, 15 Temmuz’u ‘sanal darbe’ olarak nitelemiş. Muhalif bütün seslerin kesildiği, Erdoğan’ın söylediğinin aksini düşünmenin cezalandırıldığı ortamda çok yüksek bir rakam. Devasa propaganda makinası ve her türlü baskıya rağmen çıkan sonuç bu. Demokratik bir ortamda söz konusu oran kaçlarda olurdu acaba?
Dört ay geçmesine karşın daha darbeyi yönetenler ortaya çıkarılamadı. Meclis’te kurulan komisyon, emekliler lokaline döndü. Görev başında ve 15 Temmuz günü bir arada olan yetkililerden hiçbiri ne parlamentoda ne kamuoyu önünde konuştu. Dokuz saat boyunca neden darbeyi engellemediler, başbakan ve cumhurbaşkanına niye haber vermediler, enişte olmasa ülkenin haline ne olacaktı? Erdoğan’ın ‘Allah’ın lütfu’ demesinin anlamı ne? “Normal şartlarda yapamayacağımız pek çok şeyi yapabiliyoruz” itirafının altından ne çıkacak?
Bu sorulara kimse bir cevap vermedi.
TASFİYELERDEN DOĞAL OLARAK AKP’LİLER MEMNUN
15 Temmuz sonrasında kamu kurumlarında yaşanan tasfiyeler konusunda destek yüzde 50,2 olarak çıkmış. Tam da AKP’nin oy oranı kadar. Kamuda iş bulmak için partinin askeri olmanın şart haline geldiği düşünülürse sürpriz olmayan bir rakam. Yine propaganda zinciri ve aksini söyleyene ihanet damgası vurulduğunu düşündüğümüzde hoşnutsuzların oranı çok yüksek.
Ankettte Erdoğan’ın öfkesini köpürtecek verilerin başında bu geliyor. Milyonlarca insana özel sektör iş veremeyecek, kendi birikimleri de gasp edildi. En gaddarca açlığa mahkum etmek anlamına gelen tasfiyeler az da olsa kamu vicdanında yara açmış diyebiliriz. Troller ve fanatiklerin sesinin yüksek çıkması aldatıcı olabilir. Nihayetinde tasfiye edilenler birilerinin kardeşi, amcası, yeğeni.
Davutoğlu projesinin koçbaşı olarak kurulduğu ileri sürülen Karar, abartılı Cemaat düşmanlığı ile kendini affettirmeye çalışıyor. Ama burada olduğu gibi kaş yaparken göz çıkarıyor. Aynen Aydın Doğan’ın Kelebek ödüllerinde 15 Temmuz şirinliği yaparken baltayı taşa vurup Diriliş yüzünden Erdoğan’ın hışmını çekmesi gibi.
