Fadime Günay (31), 15 Temmuz sürecinde doğumhane kapısında gözaltına alınan ilk annelerden biri. Fotoğraf Alanya Adliyesinin önünde çekildi. Tarih 30 Ocak 2017, saat 14.30 civarıydı. Fadime Günay’ın bir kolunda kadın polis memuru, diğer kolunda annesi ve onun kucağında da gece yarısı 1.30’da normal doğumla dünyaya getirdiği kızı Beyza vardı.
Doğumdan henüz çıkmış lohusa ve 6 dikişi bulunan bir kadının o an yaşadığı acı, stres ve sıkıntı herkesi derinden etkilemişti. Kamuoyunda büyük bir tepki oluştu ve Fadime Günay ifade için götürüldüğü adliyede 5 saat bekletildikten sonra adli kontrol şartıyla serbest bırakıldı. Günay yaşadığı o anları Bold Medya’dan Sevinç Özarslan’a anlattı:
15 TEMMUZ’DA ÜÇ AYLIK HAMİLEYDİM
“27 yaşında evlendim. 30 Temmuz 2015’te. Bir yandan okuyordum, öğrenciydim, bir yandan evhanımı oldum. 15 Temmuz olduğunda 3,5 aylık hamileydim. Eşimle evimizdeydik, herkes gibi. Eşim işletme mezunu. 15 Temmuz’dan sonra kapatılan okullarda işçi olarak çalışıyordu. İşsiz kalınca bir kafede garsonluk yapmaya başlamıştı. Biz de o günlerde iş yerine yakın bir yere taşınmıştık. 15 Temmuz’dan 3 ay sonra Kasım 2016’da eşimi oradan da çıkardılar, eski iş yerlerini bahane ederek. Hakkımızda herhangi bir arama ya da ihbar olduğunu da bilmiyorduk.
O süreçte ben zaten sürekli hastaneye gidip geliyordum. Antalya’da Akdeniz Şifa Hastanesine, Alanya’da da yarı özel olan Başkent Hastanesine hamileliğim sürecinde hep gittim. Hani bir yere kaçtığımız yok bir şey yok, öyle bir fikrim olsa hastaneye gitmezdim.
DOĞUM OLDU, KIZIMI KUCAĞIMA ALDIM…
Eşim işsiz kalınca kirayı ödeyememeye başlamıştık. Doğum yaklaşınca annemin yanına Alanya’ya yerleştim. Ocakta doğum yapacaktım. Yine kontrollere gidiyordum. Her hafta kontrole gittiğim hastanede hiçbir sıkıntı yaşamadım. 28 Ocak 2017’de saat 22.00 gibi doğuma gittim. Alanya Başkent Hastanesine. Giriş işlemleri yapıldı. Saat 1.30’da doğum yaptım. Normal doğumla kızım dünyaya geldi. Çocuğumu kucağıma aldım ama insanın içinde bir sıkıntı olur ya… Öyle bir haldeydim. Çocuğu alıyorsunuz, seviniyorsunuz, annem de yanımda ama farklı bir ruh halindeydim. Anlatamıyorum şu anda, çok değişikti. Sabaha karşı saat 5-6 gibi koridordan sesler geldi. Anneme bakmasını söyledim. Bir şey yok, şapkalı birileri var dedi sadece.
4 POLİS BİRDENBİRE ODAMA GİRDİ
Saat 6.30-7.00 gibiydi. Odama polisler girdi. Sanırım 4 kişilerdi. Bir anda korkuyorsunuz tabi ne oluyor diye. Yeni doğum yapmışım, o saatte odama giriyorlar, ne olduğunu sormak istedim. Kontrol sürecinde değil de tam doğumda gelmeleri çok kötüydü. TC’mi verdiysem demek ki buradayım. O yüzden tepki göstermiştim. Fetö vs dediler… Ben de ne fetösü diye söyleyince, ‘Ne dikleniyorsun, diklenmeye senin hakkın yok, gözaltındasın” dediler.
Saat 7.30 gibi yanımda bir kadın polis kaldı, diğerleri gitti. Kapıda hastane yetkilileriyle konuşmalarını duydum, 14.30’da çıkış verilecek dediler. Doğumdan daha 24 saat geçmeden çıkış verilmesi görülmüş bir şey değildir. Yanımda annem var ve o benden daha kötü oldu, ona moral vermeye çalıştım. Doğumdan yeni çıkmışım, halsizim, bitkinim ama inanın o anları bile yaşayamadım.
KADININ HALİNDEN EN İYİ KADIN ANLAR DİYORSUNUZ AMA…
Daha sonra polis değişimi oldu ve başka bir bayan polis geldi sonra. Çıkış verilmesi saçma, dedi. Yardımcı olmak isteyen polisler de vardı. Hem hastaneden çıkış verilecek hem de nezarete konulacaktım. Doğum yaptığım gün pazar günüydü ve savcı o gün nezarete götürülmemi istemişti. Savcının bayan olması da bana çok ağır gelmişti. Yıkılmıştım o an. Bir kadının halinden en iyi kadın anlar diyorsunuz ama… Hastaneden alınıp nezarete konulmamı istemiş. Sosyal medyada tepki olunca bundan vazgeçtiler.
Ertesi gün 30 Ocak 2017 Pazartesi günü saat 14.30 gibi Alanya Adliyesine götürüldüm. Fotoğraf kapıdan girerken çekilmiş. 17.00’e kadar orada bekledim. SEGBİS ile Antalya’da hakim karşısına çıkacaktım. Normalde oraya çocuk almıyorlarmış, ama aldılar. Kızımı emzirmem gerekiyordu. Herkes tuhaf tuhaf bize bakıyor, gelen geçen soruyor. Daha 1 günlük çocukla adliyede bu kadın ne yapıyor diye şaşırıp kalmıştı herkes.
POLİS EŞLİĞİNDE İKİNCİ GECE
Sonra mahkeme salonuna aldılar beni. Katip, halimi görünce ‘kendini acındırmaya çalışıyor’ gibi bir şeyler söylemiş. Polis memuru da ‘yeni doğum yapmış bir kadın, normal’ dedi. Sonra bana sordu, ‘burada da beklemeniz gerekebilir, ayakta olacaksınız, dayanamayacak gibiyseniz isterseniz erteleyelim’ dediler. Ben yok dedim, ifademi vermek istedim.
18.00’e kadar bekledik, o gün olmadı. Tekrar hastaneye gittik. Bir gece daha polisler eşliğinde gece geçirdik. Ertesi gün saat 10.00’da tekrar gittik. İki buçuk gibi hakim karşısına çıktık. Hakim durumumu bildiği için oturmamı söyledi. Okula gittin mi, üniversitede orada mı okudun, yurtta kaldın mı gibi klasik soruları sordular. Sonra imza karşılığı bıraktılar ama ama bu olmaya da bilirdi. Sosyal medyada duyurulması etkili oldu. Ama dosyam kapatılmadı, tutuksuz yargılandım. Haftada bir gün imzam vardı. 6 yıl 3 ay ceza verdiler. Dosyam Yargıtay’da.
FOTOĞRAF ÇEKİLİRKEN HİÇ FARK ETMEDİM
Fotoğrafa daha sonra bakınca şükrettim. Hamd olsun evdeyim, kızım yanımda dedim. Allah’a çok şükür başka bir sağlık sorunu yaşamadım. Pembe başörtümü, özel olarak o gün için hazırlamıştım. Polisler götürürken taksam çıkarsam mı diye düşündüm ama sonra takmaya karar verdim. Yarım kalan birçok duygu vardı içimde… Fotoğraf çekilirken de hiç fark etmedim. Orada iki basamaklı bir merdiven vardı. Adım attığımda sancı girmişti. O sancının acısı yüzüme yansımış olabilir. 6 dikiş atılmıştı. İlk çocuğum, ilk kez doğum yapıyorum, vücudunuzun neye nasıl tepki vereceğini ben de o gün yeni öğreniyordum. Doğum zor oldu, şöyle, ben duygularını, acılarını çok belli eden bir insan değilim, o fotoğrafa nasıl yansımış, ben de açıkçası şaşırdım. Doğum yapacağım zaman da annem de hemşire de inanmadı, emin misin sancın var mı diye sormuşlardı. O anda belki daha da güçleniyor insan. Koşturmam gereken daha bir çok olay yaşadım.
