Sedat Peker’in, Demirören’i gündeme oturtmasını kıskanmayın

Tayyipin çevresinde yanılmıyorsam hep suçlular, ahlaksızlar var. Tayyip kendi rejimini kurarken ahlaksızlardan faydalanma yoluna gitti. Bu kriminal tipleri bir araya getirerek bir oluşum kurdu. Bir çark, mekanizma kurdu. Bu çarkın fikir babası kendisi. Şeytanın insanları kandırma yöntemleri ve işbirliği yapma yöntemlerini çok iyi biliyor. Rejimin temelinde tayyipin şahsiyeti görülmektedir. Bir ekip topladı ve onlara çok çıkarlı bir iş teklif etti. Bu sistemin adını devlet koydu. Aslında devlet yok ortada. Devlet bu usulsüzlüklere fırsat vermezdi. Ama devleti öldürdüler. Devlet nasıl ölür diyeceksiniz? Fetö adı altında aslında devlete saldırdılar. Herkes fetöyü yok ediyor diye alkışlarken, tayyip devleti yok ediyordu. Artık kendi mekanizmasını devreye sokmakta bir engel kalmamıştı. Kendilerini herkes devlet olarak algılıyordu artık. Devletin bir kopyası gibi davranıyordu. Herkes bunları devlet sanıyordu. Siz bir insanın bilincinden devlet kavramını yok edemezsiniz. Eğer bir devleti yok ederseniz orada bir olay çıkana kadar kimse bunu fark etmez. Herkes kurallara uymaya devam eder. Ama suçlular devletin olmadığını bilmektedir. Ve soygun çok rahat gerçekleşmektedir. Ama dikkatli gözler bunu kaçırmamaktadır. Yani devletin olmadığı kendi işledikleri suçlardan ortaya çıkmaktadır. Bunu televizyon kanallarını kontrol ederek üstesinden gelmektedirler. Yani öyle bir mekanizma kurdu ki tayyip tıkır tıkır işliyor. Eğer devlet olsaydı bu soygunlar yapılamazdı. İnsanlar boşluğu yavaş yavaş farketmeye başladılar. Ama hala fetö diyorlar. Devlet ile tayyipin ayrışması farkedildiğinde devlet bir tarafta kalacak tayyip ve çetesi diğer tarafta. Kafalarda bu ayrışma gerçekleştiğinde bu sefer kılıçdaroğlu ve devlet bütünleşmesi gerçekleşecek. Seçimleri kazanırsa tayyipin yerine geçecek. Tayyipin kurduğu çarkı dağıtacak. Zaten çarkın kendisi dönerken bilyeleri dağılacak. Yani seçim olsa da olmasa da bilyeler dağılacak. Yani rejim öyle yada böyle çökecek. Kılıçdaroğlu muhaberat rejimi üzerinde makyaj yaparak tekrar vesayetlerini devam ettirecekler. Muhtemelen bu dönem fetö söyleminin hala devam ettiği bir dönem olacak. Sonra insanların çoğu kılıçdaroğlu ile devleti ayrıştıracaktır. Devlet üzerindeki şahsiyet etkileri ile devlet ayrıştıralma başarısını insanlar gösterecek diye umuyorum. Bu ayrışmalar sağlandığında bütün yalan söylemler yıkılacak. Yani tayyip ve devletin ayrışması çok travmatik oldu. Kılıçdaroğlu ve devlet ayırımı da travmatik olabilir. Çünkü kılıçdaroğlunun ne yapacağını kimse bilmiyor. Çünkü konuşuyormuş gibi yapıyor ama aslında hiçbir şey söylemiyor. Bu süreçten sonra fetönün yalan olduğunu anlatmaya bile gerek kalmayacak. Yani insanların çektiği acılar bir yana, hizmetin duruşu sayesinde zafer kazanacak. Biri size okulda tükürüyor, itiyor, vuruyor, taciz ediyor ama bu süreçte tahriklere yenilmemek çok çok büyük bir başarıdır. Osmanlı öyle harika bir pozisyonda, dengede konumlanmış ki Allah onlara dünyanın liderliğini verdi. Ama tarih okurken çok kısa gelir insana ama aslında uzun bir süreçtir ve bu yolda dengeden sapmamayı başaranlar başarıyı yakalamaktadır. Bunu almanlar, japonlar için de diyebilir. Çok hassas bir denge üzerine kendilerini konumlandırmışlardır. Ve bu dengede sabır göstermişlerdir. Türkiyede herkes yok olmaya mahkum. Çünkü hassas denge herkesin başaracağı şey değil. Türkiyede insanlar anlık gaz ile çalışıyor ve birbirlerini yakıveriyorlar. Hatta insan yakanların devlet ile ilişki kurabildikleri de tartışılır. Devlete inanmayan bir insan profilidir insan yakmak. İnsanların görüyorsunuz devlet ile problemleri var. Çünkü kafada devlet algısı yok. İşte bu sayede tayyip ve kurduğu çete insanlara devlet olarak pazarlanabiliyor. Bu pazarlama işini bu arada en iyi yahudiler yapar. Işidi besleyerek islamı da ışid diye pazarlanmasına yardım ederler. Bence devlet algısı türkiyede hep problemliydi. Yani hiç olmadı. Bence osmanlı yıkıldıktan sonra kurulan devlet aslında devlet değildi. Devlet dedikleri bir avuç insandı. Kimsenin o yüzden devlete yani hukuka saygısı yok. Çünkü bilmiyor, tanımıyor. Bu boşluğu insanları başkalarına düşmanlaştırarak dolduruyorlar. Yani birbirine düşman yada birbirini tehdit algılayan insanlar isteselerde devlet ile bütünleşemezler. Çünkü küçülmüştür. Küçük bir parça bütünü kavrayamaz. Normalde bize delisin deseler bozuluruz ama insanların kamplara ayrılması ve birbirini tehdit algılanmasının sağlanması deliliktir ve bu kamplaşma devletin tanımlanmasını imkansız hale getirmektedir. Diğerlerinden kendini korumaya çalışan gruplar ancak kendi çapları kadar devlet kurabilirler. Yani bu çukurdan çıkmanın imkanı yok. Türkiye korkunç bir çukurun içindedir. Türkiyeyi muhaberat rejimine çevirmelerinin nedeni bunun devam etmesi ve insanları birbirinden şüphe eder halini pekiştirmeye devam etmektir. Sağlıklı bir insan bu sürece ne kadar dayanabilir ki? Ki ben sağlıklı insanın olduğunu düşünmüyorum. İnsanlar devlet yerine şahsiyetlere inandırılmaya zorlandı. Zorla siyasi figürlere “bunlara devlet diyeceksiniz” demeye zorlandılar. Bir insanın devlet anlamına geldiği coğrafyada çocuklar sağlıksız insanlardan ne öğrenebilir ki? En büyük baskı unsuru olan vesayeti yok sayan solcular suçlu olarak bunun faturasını müslümanlara kesmektedir. Sokakta bir müslüman görseler kendilerine yapılan baskının sorumlusu olarak o müslümanı kabul etmektedir. Bu solcudaki bu sapkınlığı nasıl düzeltebilirsin? Bir solcu da kurtarmaz bunun binlercesi var. Solcular vesayetten korktuklarını itiraf edemezler. Bununla yüzleşemedikleri için kendilerine daha entellektuel bir savunma geliştirdiler. Din bir afyondur sözünü savunuyor gibi görünerek kendine düşman olarak müslümanı seçer. Bütün kötülüklerin anasını içki olarak kabul etmez, müslümanı kabul eder. Entellektuel bir savunma geliştirerek yaşadığı travmayı ve yüzleşme korkusunu dindirir. Şimdi bu tercihi bilinçli bir tercihtir. Adam bu sayede hem eziklikten kurtuluyor hemde entel oluyor. Tek taşla iki kuş. Uyanıkça bir savunma mekanizması. Adamdan bu savunmasını terk etmesini istemek neredeyse imkansız. Yani solcuların devlet algısına katkısı sıfır. Müslümanlar otel yakarak solcuların korkuyla karışık taptığı devletin yerine olmayan bir devleti kendi adalet anlayışlarıyla yaşatmaya çalışıyor. Ateş yakarak, şeytanı yakarak bir devletin çatısı altında olmak istiyor. Bu insanlar birini yakarak müslüman görünüyorlar. Bana kendini yak cennete gireceksin deseler ellerim titrer ama başkasını yak derlerse yakarım. İnsanın kendisini yakması zordur ama başkasını yakması kolaydır. Yani bunlar kolay yoldan müslüman olmaya çalışmaktadır. Bu da bir uyanık savunma mekanizmasıdır. Hem rakibinden kurtuluyorsun hem iyi bir müslüman oluyorsun. İnsanlar bu davranışı bilinçli olarak yapıyorsa onu nasıl ikna edebilirsin.
İnsanların devlete aşırı tapması ise aslında olmayan bir devlete tapmadır. Yani aslında devletsizliğe tapıyorlar. Bu sayede kendilerini devletin asıl sahibi gibi gösterek istedikleri ayrıcalıkları gerçekleştiriyorlar. Yani anlatmaya çalıştığım bütün insanlar kendine çıkar sağlayacak bir savunma kurmuş. İnsanlardan çıkarını bırakmasını isteyebilirmisiniz? Bu örnekler insan sayısınca örneklenebilir. İnsanlar savunma pozisyonları terketmedikçe, çıkarcı oldukları müddetçe hiçbir şey düzelmez. İnsanlar değişmedikçe hiçbir şey değişmez. Hizmet insanları çıkarcılıktan uzaklaştırmaya çalışıyor. Çıkarcı olmayan bir insan yetiştiriyor. İnsanların hatalı savunma mekanizmaları kurmalarını önlemeye çalışıyor. Bu insanların terörist olduğuna insanların nasıl inandığına şaşırmamak gerekir. Çünkü çıkar onun masum bir insanın terörist olduğuna inanmaya zorlar. Yoksa çıkarı elinden gidecektir. Adalet önce insanların içinden kayboldu sonra mahkemelerde kayboldu. İnsanlar hukuka inanıyormuş gibi yaparak kendi hukuksuzluklarını gizlemektedir. Fetöye hukuk kılıfında inanarak hem fetöden kurtuluyor, çıkarını koruyor hem de hukuk insanı gibi gözükmektedir. Televizyondaki yalan haberler de kendi savunmasını desteklemektedir. Yani herşeye inanıyormuş gibi yapıyor insanlar. Ve milyonlarca insan çıkarı peşinden koştuğundan bir avuç insan bunları rahatlıkla satın almaktadır.

Yıl 1510´lar, 2020´ler. Yer Avrupa. Roma´ya büyük kilise yapılacaktır. Yoksul halktan para toplanır. Nasıl? İnsanlar cehennem ile korkutularak, cehennem ateşinden kurtarma vaadleri ile. Yoksul vatandaş kiliseye bağış için son kuruşu dahi olsa para bağış kutusuna düştüğü ve bir tıngırtı sesi geldiği an bağış yapanların ölen yakınları da cehennem ateşinden kurtulacaktır. Hatta kilise kurtuluşa dair yazılı belge de verir. Yeter ki halk elini ebine atsın, para gelsin…
Yıl 2010´lar, 2020´ler. Yer Türkiye. Birileri yalan dolan ile, gasp ile malına mal katar, devlet bankalarından aldığı kredileri ödemez, büyük medya sahibi olur. Ama iktidarı desteklemektedir. Bu nedenle devlete ödemediği krediler görülmez. Faturası da halka yüklenir. Ne uğruna? Halk yoksulluğa da düşse de dine hizmet ettiği düşünülen bir iktidar uğruna. Ne de olsa ağzı Kuran okuyan, karısı başörtülü bir cumhurbaşkanı vardır.
İlk olayın üzerinden 500 yıl geçmiş. Ama demek aynı mantık hala işe yarıyor. İnsanların dini duygularını okşa, ceplerindeki son parasını dahi al. Bu para ile bir tarafta dini görünümlü iktidar beslensin, diğer tarafta halk yoksulluğa mahkum olsun.