YORUM | HASAN CÜCÜK
Türk futbolunun en fazla şampiyonluk gören ekibi Galatasaray, 2022-23 sezonunda mutlu sona sadece bir maç uzaklıkta bulunuyor. En yakın rakibi Fenerbahçe’nin 5 puan önünde son iki haftaya giren sarı-kırmızılar Ankaragücü deplasmanından 3 puanla döndüğünde şampiyonluğunu resmen ilan edecek. Sahasında konuk edeceği Fenerbahçe maçına ‘şampiyon’ unvanıyla çıkacak. Adana Demirspor, Kayserispor ve Karagümrük maçlarında 7 puan kaybettikten sonra art arda 14 galibiyet alarak şampiyonluk yolunda avantajlı konuma geldi. Dünya Kupası sonrası Fenerbahçe’nin puan kayıplarını iyi değerlendirdi. Şampiyonluğu belirleyecek derbilerden kazançlı çıktı. Elbette nokta transfer ve Okan Buruk farkına yönetimin desteği gelince şampiyonluk kaçınılmaz oldu.
Müzesinde 22 şampiyonluk kupası olan Galatasaray, 23. kupadan sadece 90 dakika uzaklıkta bulunuyor. Sezona Okan Buruk yönetiminde başlayan sarı-kırmızılar, taraftar-hoca-yönetim bütünleşmesiyle hedefe ulaştı. Burada bir parantez açmak gerekiyor. Geçen sezon Domenec Torrent yönetiminde tarihinin en kötü sezonlarından birini yaşayan sarı-kırmızılar krizden çıkmayı bildi. Önce başkanı değiştirmekle işe başladılar. Tribünlerin desteğiyle gelip, kötü bir yönetim sergileyen Burak Elmas’ı başkanlıktan bir yıl gibi kısa sürede indirdiler. Herkesin gönlündeki teknik adam Fatih Terim yerine camianın bir başka evladı Okan Buruk’ta karar kılıp, takımın dümenini teslim etmeleri Türkiye standartlarında beklenmedik bir davranıştı. Zira, Buruk’un tökezlemesinde fatura genç hocadan çok yönetime kesilecekti.
Bu riski alan yönetim nokta transferler yaparken bir başka avantaj da Avrupa kupalarında olmamasından dolayı takımın sezonu erken açmaması oldu. Şampiyonluk yolundaki rakipleri sezonu erken açıp daha fazla maç yaparken, Galatasaray sadece lige konsantre oldu. Şampiyonluk yolundaki rakibi Fenerbahçe Avrupa arenasında 14 maç yaparken, Galatasaraylı oyuncular evlerinde dinleniyordu.
Takıma yük olan oyuncularla yollar ayrıldı. Marcao’nun satışından kasasına 12 milyon Euro koyan Galatasaray, gönderdiği oyunculardan pek gelir elde edemedi. Birçoğunu bedelsiz gönderdi. Bazıları ise kiralık gitti. Görüntüde zarar etmiş olsa da takıma katkı sağlamayan, yattığı yerden maaş alacak oyunları göndererek sportif açıdan doğru karar verdiler. Takıma katılan oyunculardan ise maksimum verim aldılar. Elbette Juan Mata ve Haris Seferovic gibi etiketine bakıp aldıkları oyuncular da oldu. Avrupa tecrübesi üst düzey olan Dries Mertens, Mauro Icardi, Lucas Torreira, Sergio Oliveira ve Nicolo Zaniolo nokta transferler oldu.
Icardi gibi bir marka isimden sonra Zaniolo’nun takıma katılması moral üstünlüğünü de beraberinde getirdi. Son haftalarda Icardi golleriyle takımı sırtlarken, Kerem’le uyumu şampiyonluk yolunu kolaylaştırdı. Yine kalede istikrar abidesi Muslera, defansta Victor Nelsson, sağ bek Sacha Boey ve forvet hattında Kerem Aktürkoğlu başarıda teri olan isimlerdi.
Okan Buruk, Akhisarspor’a tarihinde ilk kupasını kazandırırken çıraklık döneminde iyi bir sınav vermişti. Ardından Başakşehir’i tarihinde ilk kez şampiyonluğa taşıyıp, teknik adamlıkta rüştünü ispat etti. Başakşehir’deki başarısı sıra dışıydı ancak hakkı teslim edilmesi gereken bir başka isim Abdullah Avcı idi. Galatasaray’da da aynı başarıyı tıpkı Başakşehir’de olduğu gibi tekrarlayarak hem ustalığa terfi etti hem de Başakşehir şampiyonluğunun tesadüfi olmadığını ortaya koydu. Hemen aklımıza ‘’Galatasaray’ı şampiyon yapmak başarı mı?’ sorusu gelebilir. Elbette başarı. Geçen yıl dibe vurmuş bir ekipten bahsediyoruz. Bir yılda ayağa kaldırmak kolay değildi. Rakibi Fenerbahçe’nin durumu ortada. 10 yıldır şampiyonluğa hasretler. Okan Buruk, Akhisar ve Başakşehir’de kazandığı tecrübeyle Galatasaray’da başarı çıtasını daha yukarı taşıdı.
Elbette yönetimin de hakkını teslim etmek lazım. İlk 10 haftada kaybedilen 12 puana rağmen Okan Buruk’a desteği kesmedi. Oyuncu transferinde seçici davrandı. Nokta mevkilere oyuncu alırken, kesenin ağzını açmaktan çekinmedi. Yönetim- teknik adam- oyuncu uyumu başarıyı getirdi.
