Fazıl Say, bir Yavuz Bingöl değil

YORUM | TARIK TOROS

Mahallenin kafası şu ara çok karışık.

Nasıl olmasın ki:

-Biz hancıyız bunlar yolcu, diyorlardı. İktidar hanlarını “millileştirdiği” gibi bunları küçük kulübelerine hapsetti, çoğunu imzaya bağladı.

-Düşmanımın düşmanı dostumdur, deyip hukukun askıya alınmasını medyanın susturulmasını sineye çektiler. Yangın hanelerine sıçradı.

-İktidara alan açtılar, olanca şirinlikleriyle ne diyorsa yaptılar. El verdiler, iktidar kollarından tuttuğu gibi çöpe attı.

-Yargı kararlarını “adalet yerini buluyor” rövanşizmiyle alkışladılar. Sonra çıkıp “ülkede hukuk bitti” filan dediler, utanmazca.

-Takip ettikleri TV ve gazetelerin bırakın yandaşlığı, havuza tur bindiren yalakalığına ses etmediler. Sonra sıkılmadan, içlerinden birilerinin Sabah’a röportaj vermesine atarlandılar.

-Saray’ı meşrulaştırma sırasına giren şarkıcı, oyuncu takımına demediklerini bırakmadılar. Yoldaşları kervana katılınca sus pus oldular.

 

**

Bu liste uzar gider.

Debelenip duruyorlar.

Biz bir şey söyleyince de, “Oradan konuşması kolay” diyorlar.

Hey Allahım…!

5-6 yıldır olanları ve olacakları bas bas bağırırken…

Bunlar, yukarıda sıraladığım nedenlerle “denge” tutturmaya çalışıyorlardı.

Şimdi, dillerine “elektronik kelepçe” takıldı, anca kekeliyorlar.

 

**

Bugün iktidarın “normalleşme”den anladığı…

Herkesin kendi yanında hizalanmasıdır.

Buna alet olan kutuplaşmaya mühim bir katkı sunar.

Ve fakat…

Meşhur rivayete göre;

Kişi uyurken bir fare kulağını üfleyerek uyuşturup yiyebilirmiş de insan bunu hissetmezmiş ya…

O hesap, kimi müzmin muhaliflerin görüşlerini pek değiştirdiğini sanmıyorum.

Kimi “hizalanmaları” kimilerinin nasıl göğüslediğine bakınca düşünmeden edemiyorum:

Bu bir strateji olabilir mi..?

(Psikolojik harp sitelerini bu gözle takipte yarar var.)

**

“Eğer bir memlekette erbabı namus laakal eşirra kadar sabur olmazsa o memleket behemehal batar.”

Osmanlıca’ya hakim olanlar belki anladı ama yeniler pek bir şey anlamamıştır.

Bu söz, İsmet İnönü’nün 1931 tarihli TBMM konuşmasından.

Yaygın olarak bilinen ve kullanılan hali ise şu: “Bir ülkede namuslular namussuzlar kadar cesur olmazsa o memleket batar.”

 

**

“Eşirra” kelimesi, anlamından farklı olarak “namussuzlar” olarak kafiyeye uygun hale getirilmiş.

Mühim bir hata yapılarak “sabur olmazsa” kelimesi, “cesur olmazsa” diye çevrilmiş.

“Sabur”, kolay anlaşılacağı üzere “sabırlı” demek.

 

**

Benim dikkatimi çeken de bu.

Ülkede mevcut rejimden asla hazzetmeyenler sabırla hareket ediyorlar.

Tren, hedefledikleri istasyona gelinceye kadar da makiniste sabredecekler.

Fazıl Say olayına şerh koymam bundan.

Türkiye'de bu haberi engelsiz paylaşmak için aşağıdaki linki kopyalayınız👇

YORUM YAZIN

Lütfen yorumunuzu yazın
Lütfen isminizi girin