Âşık Garip gene öyle garip bir ayak açtı ki, fazla söze ihtiyaç bırakmıyor:
GARİP:
Ant olsun ki “başkan” olacağım ben,
Bu işin sonunda savaş olsa da!
Bütün dünya bilsin: geleceğim ben
Başınıza… Yavaş yavaş olsa da!
BEKİR SALİM:
Yazık! Hâlâ sana inananlar var,
Anlattığın her şey tıraş olsa da…
O sözü sıksalar yalnız “kan” damlar,
Önündeki hece bir “baş” olsa da…
GARİP:
Şöyle ki: tıraş var, bir de “tıraşçık”.
Hem bak yerli oto ve uçak yaptık.
“Hamdolsun”, medya da çok özgür artık,
Bir iki tanesi yandaş olsa da…
BEKİR SALİM:
Ben de kabullendim, hakkındır fahir,
Yalanda çok büyük üstatsın zahir.
İnsan nasıl olur bu kadar mahir;
Süfyan ile ikiz gardaş olsa da…
GARİP:
Süfyan müfyan bilmem! Bende fetvâ var:
“Yolsuzluk, hırsızlık değildir zinhar”
Allah’a şükredin: bu fakir dindar!
Önceki reisler “ayyaş” olsa da…
BEKİR SALİM:
Hasedinden nefret ettin, kin tuttun,
Sen o reislere rahmet okuttun,
Zehrini de her tarafa akıttın,
Ayırmadı zulmün, dindaş olsa da…
GARİP:
Ha dinsiz, ha dindaş, umurumda değil,
İçeri tıkarım, ederim sefil.
Eğer muhalifse, aramam delil;
Yeter, göz üstünde bir kaş olsa da…
BEKİR SALİM:
Vurdun “Anadolu Kaplanları”nı,
Yok ettin asırlık helâl kârını,
Çöktün, gasp eyledin bütün varını;
Bu kadar yapmazdı nebbaş olsa da…
GARİP:
Ben oy damıtırım, ülkeyi gerip,
Her sandıktan böyle, çıkarım galip!
Yine beni seçer bu millet, Garip:
Kirli çamaşırlar hep fâş olsa da…
BEKİR SALİM:
Salim der, bu dünya senin tek varın,
Düşünme Mizan’da ne olur yarın,
Zaten gözü doymaz canavarların,
Akıbet üç metre kumaş olsa da…
**********************************************
USTA SÖZÜ
Gördüm iki kişi mezar eşiyor,
Gam, gasevet gelmiş boydan aşıyor.
Çok yaşayan yüze kadar taşıyor.
Gel de bu rüyayı yoy deli gönül.
Âşık Ruhsatî
**********************************************
TADIMLIK
Gayri dert câna düştü,
Derman cânâna düştü.
Boşa dost aramışım,
Gene iş sana düştü.
Bana gedalık gerek,
Kerem Sultan’a düştü…
Bekir Salim
*************************************************
DÖRTLÜK TAMAMLAMA
Bu defa isminin açıklanmasını istemeyen bir hanımefendi dörtlük tamamlayayım derken hızını alamamış şiir yazmış. İyi de etmiş… Gönlüne sağlık…
Kendine eziyet etme,
Nefret zehir, sevgi baldır
Kalbi boşa hiç kirletme
İçindeki kini kaldır
Şu dünyanın zahmetine
Girdiğimiz töhmetine
Değer mi hiç mihnetine?
Hepsi eğik kırık daldır
Dinle desem fayda var mı?
Ettiğimiz bize kar mı?
Kalp ehline cefa yar mı?
Küseceksen, canı aldır.
Yeni dörtlük tamamlamamızın ilk iki satırı…
Yeter bu ayrılık, yeter bu hasret;
Derdinden del’oldum, yâr neredesin?
…………………
…………………
