Ahmet Akgündüz’e destan

BABACANLAR | BEKİR SALİM

“Daktilomda fazla (!) kalmamış. İsteyen istediği yere koysun…”

 

Ahmet Akgündüz’e destan koşacam,

Döner, cevap yazar diye korkuyom.

Mâlûm, şiirde de üstâd-ı âzam,

Fiyakamı bozar diye korkuyom.

 

Zâtında tecessüm eylemiş hayâ,

Semtine uğramaz, ucup, fahr, riyâ,

Bilmem daha nasıl olur evliyâ,

Hâllerimi sezer diye korkuyom.

 

Hıfz olunmuş iki ayda tüm cüzler,

Ekran ekran gezip bu sırrı gizler.

Böyle tevazudan ırak kem gözler;

Sonra değer nazar, diye korkuyom.

 

İlimde, irfanda zaten bir kutup,

Misli menendi yok, zirve bir hatip,

Gerisinde kaldı bütün meratip,

Şimdi gökte gezer diye korkuyom.

 

Şüphesiz dünyada varlığı kesben,

En çok bu yönüne hayran oldum ben,

Paradan, makamdan hiç söz etme sen,

O  saf kalbi üzer diye korkuyom.

 

Velâkin vazife cümleden âlâ,

Kenarda mı kalsın kâmeti bâlâ?

Hem “Şeyhülislâmlık” münhâlmiş hâlâ,

Nâehiller sızar diye korkuyom.

 

Düşünün bir müftü dinini satsa,

Ayete, hadise kinini katsa,

Fetva makamının başını tutsa,

Derimizi yüzer diye korkuyom.

 

Böyle fetvalara, şu dem, hız verse,

Hazine de ücretini tez verse,

Hele “Reis” az birazcık yüz verse,

Yeni “nas”lar düzer diye korkuyom.

 

Hazreti vasfetmek çok kolay sanma,

Bir hâli aşikâr,  bini muamma,

Salim der, daha da söylerdim amma,

Hocam okur, kızar diye korkuyom.

Türkiye'de bu haberi engelsiz paylaşmak için aşağıdaki linki kopyalayınız👇

1 YORUM

YORUM YAZIN

Lütfen yorumunuzu yazın
Lütfen isminizi girin