HABER-YORUM | HASAN CÜCÜK
Liverpool’un stadı Anfield Road’ı farklı kılan özellikleri var. Ne dünyanın en büyük stadı ne de en moderni. Ama Anfield Road, dünyanın en büyük korosu. Her maç öncesi tribünlerde değişmeyen ritüel vardır. Herkes susar, Anfield Road tribünleri konuşur. Binlerce kişi hep bir ağızdan ‘Asla yalnız yürümeyeceksin’ der.
Bir şarkı ve kulüp denince akıllara hep Liverpool ve ‘Asla yalnız yürümeyeceksin’ gelir. Tribün şovları takıma destek için önemlidir. Ama inanın hiçbir şov Anfiel Road tribünlerinde tek bir ağızdan çıkan ‘Asla yalnız yürümeyeceksin’ parçası kadar takım üzerinde etkili olmaz.
‘Asla yalnız yürümeyeceksin’ şarkısı hikayesi 1945 yılına kadar uzanıyor. Efsanevi şarkı sözü yazarları Richard Rodgers ve Oscar Hammerstein’in Carousel müzikali için yazdığı parça müzikal boyunca iki kez söyleniyordu. Hayatı boyunca bir çok hata yapan bir babanın tekrar dünyaya gelerek yanlışlarını telafi etmesini anlatan Carousel mizikali, babanın kızının mezuniyet törenine katıldıktan sonra tekrar dünyadan ayrılmasıyla ‘asla yalnız yürümeyeceksin’ parçasıyla bitiyordu. Bu şarkı o yıllardan sonra mezuniyet programlarının hit parçası oluyordu.
Liman şehri Liverpool, ABD ile yakın kültürel ilişkisi olan bir yerdi. Genç şarkıcı Gerry Marsden sinemada seyrettiği Carousel müzikalinden çok ‘asla yalnız yürümeyeceksin’ şarkısından etkilenmişti. ‘Gerry ve The Pacemakers’ grubunun solisti olan Gerry Marsden, Liverpool’un efsanevi grubu The Beatles’le rekabet etmek için bu şarkıyı içeren bir çalışma yapmaya grubu ikna etti. Ekim 1963’de single olarak piyasaya çıkan ‘asla yalnız yürümeyeceksin’ kısa zamanda The Beatles’in tahtını yıkarak zirveye çıktı.
1963 yılında efsane menajer Bill Shankly yönetimindeki Liverpool artık İngiliz futbolunda zirveye tırmanmaya başlamıştı. 8 yıl aradan sonra tekrar 1. Lige (Şimdinin Premier Ligi) çıkan Liverpool’un seyirci kitlesini liman işçileri oluşturuyordu. Uzun süren mücadele sonucu cumartesi öğleden sonra izin yapma hakkını elde eden liman işçileri, dünyanın en meşhur ayakta maç seyredilen 28 bin kişilik tribünü tıklım tıklım doldurma şansını buluyorlardı. Her maçtan önce stad hopörlerinden günün hit parçaları çalınıyor, seyircinin maçın atmosferine girmesi sağlanıyordu. Sıra ‘asla yalnız yürümeyeceksin’ parçasına gelince stadyumda bulunan herkes bu şarkıya eşlik edince bu kez hapörlerler susuyor, dünyanın en büyük korosu şarkıyı söylüyordu.
Şarkı hit listelerinden çoktan uzak kalıyordu ama Liverpool tribünlerinde söylenmeye devam ediyordu. Liverpool 1963-64 sezonunda 17 sezon sonra İngiltere liginde şampiyon olunca ‘Asla yalnız yürümeyeceksin’ bir şarkıdan çok öte bir anlam taşıyarak günümüze kadar uzanıyordu. Artık Liverpoollu oyuncuları sahada yalnız bırakmayan bir taraftar kitlesi ve ‘asla yalnız yürümeyeceksin’ parçası var. Hem de yıllar süren şampiyonluk hasretine rağmen.
You’ll Never Walk Alone
When you walk through a storm
Hold your head up high
And don’t be afraid of the dark
At the end of the storm
Is a golden sky
And the sweet silver song of a lark
Walk on through the wind
Walk on through the rain
Tho’ your dreams be tossed and blown
Walk on, walk on
With hope in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never, ever walk alone
Asla yalnız yürümeyeceksin
Fırtınada yürürken başını hep dik tut,
Ve karanlıktan sakın korkma.
Çünkü sonunda altın rengi bir gökyüzü
Ve mutluluğun gümüşten şarkısını bulacaksın.
Hayallerin sarsılsa da, alt üst olsa da,
Rüzgarda, yürümeye devam et
Yağmurda, yürümeye devam et.
Kalbinde umutla, yürümeye devam et
Ve bil ki, hiçbir zaman yalnız yürümeyeceksin
Asla ama asla yalnız yürümeyeceksin
