YORUM | TARIK TOROS
“Darbeler dönemi geride kaldı” diye düşündüğüm olmadı hiç.
Ülkenin AB ile ilişkilerinin olağanüstü gelişme sağladığı dönemlerde umutlandık sadece. Türkiye pasaportunun itibarının artacağını zannettik.
***
15 Temmuz’u kullanarak devlete biçim verenler…
Şu günlerde “geleceği” düşünmeye başladı.
BU YAZIYI YOUTUBE’TA İZLEYEBİLİRSİNİZ ⤵️
Ankara’yı kaygılandıran şu:
-Tarihin en ağır şiddetini uyguladık.
-İlk zamanlar “halk+muhalefet+medya” desteği süperdi.
-Başkanlık sistemi ile Türk tipi rejimi ihdas ettik.
-Ve fakat, psikolojik desteği kaybettiğimiz gibi…
-Ezdiğimizi sandığımız kitleleri yok edemedik.
***
Kişiler gelip geçici, ülkeler süreklidir.
Ve devleti kuranlar “tecrübeler ışığında” sonrası için tedbirler alır.
Amerika’yı kuran Britanyalıların, monarşiden yaka silkip kurdukları yeni ülkede demokratik sistemin kimi pürüzlerini gidermesi gibi.
***
Türkiye bir darbeler ülkesi.
Zannedildiği gibi ilk darbe 27 Mayıs 1960 cuntası değil.
2-3 asır geriye gideceksiniz.
Osmanlı’nın son döneminde bütün padişahlar hal’edilmiştir.
***
Devletlerin siyasal gelişimi uzun süreçler alır.
Türkiye, 1980 askeri darbesinin yaralarını henüz sarmaya başlamışken…
15 Temmuz süreci ile 50 yıl geriye düştü.
Hiçbir darbe döneminde yaşanmayan şiddet ve soykırım politikaları uygulandı.
Kimse kendini kandırmasın; yurt içindeki tüm gruplar destek verdi ve dünya süreci bilinçli olarak seyretti.
***
5 sene sonra:
Rejimin bileşenleri…
Onca baskı ve propagandaya, sindirmeye karşın işlerin yolunda gitmediğini görüyor.
Şimdi muhalefet saflarına geçen önceki bileşenler ise çabuk uyandı.
En iyi bildikleri şeyi yapıyor, kıvrak biçimde makas değiştiriyorlar.
Sorsanız, hak ihlallerini hep dile getirmişler, 15 Temmuz konusunda hep soruları olmuş, KHK’lara öteden beri karşılarmış, filan.
Öyle tatlı anlatıyorlar ki…
Bilmesek, bize bile yutturacaklar.
Bugün bu çağda hak ihlallerine susmak, kimseyi kurtarmaz.
Bunlar, susmak ne kelime… Yangına epey odun attılar, kendi kelimeleriyle.
***
Yanıldıkları şey şuydu:
60’ların 70’lerin soğuk savaş mekaniğinde yetiştikleri veya usta öğreticileri bu kuşağa mensup olduğu için…
Türkiye halklarına biçim verme yönteminin her zamanki gibi işe yarayacağını düşündüler.
Bilişim çağını hesap edemediler:
-Bir biçimde yönetebileceklerini,
-Buradaki algıyı kontrol altına alabileceklerini,
-İtibar suikastlarıyla kişileri çöplüğe yollayabileceklerini zannettiler.
Olmadı.
Bumerang döndü kendilerini vurdu.
***
Şimdi…
Son darbedeki çuvallamayı da görünce…
“Türkiye’de darbeler dönemi geride kaldı” diye düşünmeye başladılar.
Ama yine yanlış düşünüyorlar.
Çünkü:
Türkiye bir darbeler ülkesi.
