15 Temmuz sonrası bir KHK’yla 19,5 yıllık mesleğinden ihraç edilen sınıf öğretmeni engelli Muhammed Koşer, yaşadıklarını KHK TV’ye anlattı. Sadece yasal bir bankaya faize bulaşmamak için hesap açtırmasının ihraç sebebi olarak gösterildiğini anlatan Koşer, “Koltuk değnekleriyle ancak yürüyebiliyorum. Açlığa mahkum etmeleri yetmedi bir de cezaevine koydular.” diyor. Koşar ailesi şimdi haftanın belirli günleri sokakta sıkma, börek yaparak geçimini sağlamaya çalışıyor. Muhammed Koşer, “Bizden terörist çıkmaz, yanlış yerde arıyorlar teröristi. Devlet insanına zulmetmez diye biliyorduk; yanılmışız!” ifadelerini kullanıyor.
İşte Muhammed Koşar’ın KHK TV’ye verdiği röportajın tam videosu:
EMEKLİ DE ETMİYORLAR
“Sınıf öğretmeniydim. 19,5 yıl öğretmenlik yaptı. Tatildeyken ihraç edildiğimi öğrendim. Komşulardan öğrendik darbe olduğunu. Ortopedik engelliyim. Koltuk değnekleriyle ancak yürüyebiliyorum. Üç çocuğum var. Üçü de okuyor. İhraç olduktan sonra dükkan kiraladık. Ama batırdık. Sonra sıkma börek yapmaya başladık. Haftada 3 gün gelip yapıp satıyor. Ailemin yardımıyla geçiniyoruz. Emekli olmak için uğraşıyorum ama SGK zorluk çıkarıyor. Dosyam mahkemede.”
FAİZE BULAŞMAMAK İÇİN BANK ASYA’YA HESAP AÇMIŞTIM
“Banka’da hesabım olduğu için ihraç oldum. Faize bulaşmamak için Bank Asya’da hesap açtırmıştım. Bütün birikimlerimi orada değerlendiriyordum. Bankadan dolayı ihraç edildim. Bankaya el konulduktan sonra da paramı çekmemiştim. Kimin bankası olduğuna bakmadım. Mahkemece 2 yıl 1 ay ceza verildi.”
ÇOCUKLARIMIN PSİKOLOJİSİ BOZULDU
“Çocuklarımızın öz güveni kayboldu. Kapı çaldığında bile korkuyorlar artık. Çünkü bir kaç kez polis gelip gitti eve. Psikolojisi bozuldu çocukların. Bizden terörist çıkmaz. Yanlış yerde arıyorlar teröristi. Kimseye bir zararımız yoktu. Engelliyim, başka bir iş yapamıyorum. Kimse zaten iş vermiyor. Zaten engelliyim. Ben koltuk değnekleriyle darbe mi yaptım. Ben ne yapmışım da terörist olmuşum. 19 yıl boyunca bir gün soruşturma bile geçirmedim. Kanundan, devletten yana olduk ama terörist olan biz olduk!”
AÇLIĞA TERK EDİLMEMİZ YETMEDİ, CEZAEVİNE KONULDUK
“Görevden alınıp açlığa terk edildiğimiz yetmedi, bir de hapishane günlerimiz oldu. Aşağılandık. 15 Günde bir açık havada spor yapma imkanı var. Dışarı çıkarken sahaya girişte X-Ray cihazından geçerken ötüyor diye değneklerimi vermiyorlar. Arkadaşlarım beni sırtına alıp, sahaya götürüyordu. Orada öyle oturuyordum. Ben bu koltuk değnekleriyle sahada ne yapabilirim?”
HASTANEYE GÖTÜRÜLÜRKEN BİLE ELLERİME KELEPÇE TAKTILAR
“Hastaneye götürecekler birgün. Asker koluma kelepçe takmaya çalıştı. Gerek yok dememe rağmen kelepçe taktı. ‘Tabut’ denilen araçla hastaneye sevk edildik. Hastanede de yanımda 3 asker olmasına rağmen koluma yine kelepçe taktılar. Bize ‘gel dese’ zaten gideceğiz. Benim koltuk değneklerim olmasa ben kıpırdayamam bile. Bunlar insana yakışmayan hareketler.”
DEVLET ZULMETMEZ BİLİRDİK, YANILMIŞIZ!
“Eskiden devleti ‘şefkatli’ bir el olarak görürdük ama şimdi zulmeden bir yapı olarak karşımızda. Demek ki bu ülkede herkes bir gün terörist olacak. Sıra bizde. Bizden sonra sıra kime gelecek merak ediyorum. Devlet insana zulmetmez algısı tamamen yok oldu. Diyarbakır’da yaşadıklarını anlatırlardı, demek ki biz o zaman anlamamışız. Biz artık empati yapabiliyoruz. Demek ki devlet zulmedebiliyormuş masum vatandaşına. Devlet ‘adil’dir algısı bende yıkıldı!”